Na podstawie informacji zaciągniętych u starszych ludzi, szkoła w Biczycach została wybudowana na terenie Biczyc Górnych w 1900r. A w dokumentach szkoły, kronice szkoły w Trzetrzewinie widnieje informacja, że szkoła w Biczycach istniała już w 1890 r. Trudno jednak znaleźć więcej informacji na ten temat. Pierwszą nauczycielką była Stefania Migdałówna.
Do tejże szkoły uczęszczały dzieci z Biczyc i Niskowej. Budynek szkolny stanął na terenie podmokłym bez odpowiedniej izolacji, stąd szybko uległ zniszczeniu. Z chwilą wybudowania szkoły na terenie Niskowej do szkoły w Biczycach uczęszczały tylko dzieci z Biczyc Dolnych i Górnych.
Kolejnymi kierownikami tej szkoły byli: Łaski Jan, Gutkowska Maria, Potoczek Jan, Chwalibogowa Maria i Połomska Maria, która pełniła funkcję kierownika szkoły, aż do wybuchu II wojny światowej.
Była to szkoła o jednym nauczycielu (jednoklasówka).
W 1938r. zostaje szkoła o dwóch nauczycielach: Połomska Maria i Pieprzna Emilia.
W 1939r. wybuchła II wojna światowa. Połomska Maria została zwolniona z pracy.
W czasie okupacji niemieckiej kierownikiem szkoły była Pieprzna Emilia przez pięć lat. W tym czasie szkoła była ostoją dla dobrych synów Ojczyzny przed Niemcami.
Po odzyskaniu wolności w 1945r. po wyjeździe Niemców (mieszkańców Biczyc Dolnych) jeden z murowanych budynków po Danku Rudolfie został przekazany na potrzeby szkoły w 1945r.
Budynek ten był niewykończony. W 1947r. w oparciu o czyny miejscowej ludności, zwłaszcza Ruchały Stanisława i Ruchały Jana i budżetu G.R.N. w Chełmcu budynek wyremontowano i oddano do użytku. Kierownictwo obejmuje z powrotem Maria Połomska i pełni tą funkcję do 1952r. Była to już szkoła o czterech nauczycielach.
Po niej kierownikiem szkoły była Majewska Maria, która zmarła. Kierownictwo obejmuje Ruchała Emilia jako w szkole już o pięciu nauczycielach. Nauka odbywa się w nowym budynku szkolnym. Budynek starej szkoły nie nadaje się do użytku ale z braku pomieszczenia odbywa się w nim nauka.
20. XI. 1965r. koleżanka Połomska Maria obchodziła 50-lecie pracy nauczycielskiej. Jako długoletnia nauczycielka i działaczka na polu kultury i oświaty została uczczona w tym uroczystym dniu przez młodzież szkolną, organizacje istniejące na terenie wsi i społeczeństwo.
W związku ze zmianą organizacji szkół, Szkoła podstawowa w Biczycach Dolnych stała się ośmio klasową szkołą.
Od roku szkolnego 1966/67 uczęszczają do tutejszej szkoły, do klas:V, VI, VII i VIII uczniowie z Niskowej. Powiększyło się również grono nauczycieli o Mróz Marię, Janik Teresę, Stefańską Stanisławę.
W roku szkolnym 1968/69 uczniowie z Niskowej uczęszczający do tutejszej szkoły z czułością pożegnali szkołę w Biczycach - na następny rok szkolny 1969/70 będą uczęszczać już do Szkoły Podstawowej w Chełmcu.
W roku szkolnym 1969/ 1970 obowiązki kierownika szkoły przejął Jan Rosiek. W roku szkolnym1972/ 1973 została utworzona Zbiorcza Szkoła Gminna w Chełmcu, do której przeniesiono 85 uczniów oraz 5 nauczycieli ze szkoły w Biczycach. W szkole pozostali uczniowie klas I – IV oraz 3 nauczycieli. Kapitalny remont budynku przeprowadzono w 1980r, a w 1986r rozpoczęto prace przy rozbudowie szkoły. Oficjalne przekazanie rozbudowanego budynku szkoły nastąpiło 15 IV 1989r.
W roku szkolnym 1990/ 1991 do szkoły uczęszczali uczniowie klas I- VIII i tym samym po 19 latach szkoła w Biczycach stała się znów szkołą ośmioklasową. Od 1 IX 1991r dyrektorem szkoły została mgr Barbara Zelek.
W roku szkolnym 1994/1995 dzięki przychylności ks. prałata Mariana Stępnia, który zgodził się na wynajęcie i adaptację dla celów szkolnych Punktu Katechetycznego i po dokonaniu remontu szkoła uzyskała zastępczą salę gimnastyczną, pomieszczenia dla oddziału przedszkolnego oraz pracownię z.p.t.
Od 1 IX 2006r obowiązki dyrektora szkoły zostały powierzone mgr Rafałowi Majewskiemu. Dnia 21 V 2009r Szkole Podstawowej w Biczycach Dolnych nadano imię siostry zakonnej Czesławy Lorek – misjonarki zamordowanej na misji w Kongo.
W roku szkolnym 2011/ 2012 rozpoczęto prace przy budowie sali gimnastycznej oraz nowych sal lekcyjnych. Dnia 3 września 2012 r. w niespełna półtorej roku od rozpoczęcia prac budowlanych odbyła się uroczystość otwarcia oraz poświęcenia nowego obiektu sportowego i budynku Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Biczycach Dolnych. Rangę tego wydarzenia podniosła Msza Św. w kościele w Niskowej, której przewodniczył Jego Ekscelencja Biskup Ordynariusz Diecezji Tarnowskiej ks. dr Andrzej Jeż. Oficjalna część uroczystości odbyła się w nowo powstałej sali gimnastycznej w Zespole Szkół w Biczycach Dolnych, a uświetnił ją koncert Orkiestry Reprezentacyjnej Karpackiego Oddziału Straży Granicznej. Nowy obiekt oddany do użytku, to pełnowymiarowa sala gimnastyczna wraz z przewiązką, w której zlokalizowano nowe sale lekcyjne oraz przedszkole. Przy szkole wybudowane zostało również boisko ze sztuczną nawierzchnią, oświetleniem oraz ogrodzeniem, a także nowy plac zabaw dla najmłodszych.
28.01.2013 odbyła się uroczystość nadania imienia dla gimnazjum. Wybranym patronem została s. zakonna Czesława Lorek. Dnia 02.04.2013 r. nastąpiło oficjalne otwarcie Przedszkola Integracyjnego w Biczycach Dolnych. Uroczystość odbyła się w Zespole Szkół, gdzie ma siedzibę nowo otwarta placówka. W spotkaniu uczestniczyli rodzice, dzieci, przedstawiciele lokalnego samorządu oraz kadra przedszkola. Przedszkole „Bajkowa Kraina” w Biczycach Dolnych jest największym przedszkolem w powiecie nowosądeckim, gdyż liczy 4 oddziały po 20 dzieci każdy.
01.09.2018 to nowy etap w historii szkoły. W miejsce Zespołu Szkół powraca ponownie Szkoła Podstawowa.
Historia Szkoły Podstawowej w Biczycach Dolnych została przedstawiona na podstawie KRONIKI SZKOŁY.
Siostra zakonna Czesława Lorek Patronem Szkoły
Nasza szkoła nosi imię – siostry zakonnej Czesławy Lorek. To zaszczytne imię nadano szkole 21 maja 2009 roku. Od tej pory jest to wielkie święto całej społeczności szkolnej. Nasz Patron zobowiązuje nas do pracy i uczciwości. Jesteśmy dumni, że patronuje nam tak wspaniała postać jak siostra Czesława Lorek, która była misjonarką w Afryce.
Czesława Lorek, córka Jana i Marii Stefańskiej urodziła się 5 czerwca 1938 r. w Biczycach Górnych. Pochodziła z rodziny wielodzietnej, miała ośmioro rodzeństwa. Jej rodzice byli pobożni i religijni, a swą wiarę przekazywali dzieciom. Czesława została ochrzczona w kościele parafialnym w Trzetrzewinie, tam również przyjęła Sakrament I Komunii Świętej.
Szczególnie silne więzy łączyły Czesławę ze starszą siostrą Zofią. To właśnie ona opowiedziała jej o tym, jak była na rekolekcjach dla maturzystów w Zbylitowskiej Górze. Po tym wydarzeniu, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu Czesława „usłyszała”w głębi serca słowa: „Córko, daj mi serce swoje”. Niedługo po tym napisała do sióstr prośbę o przyjęcie, a po tygodniu przyszła pozytywna odpowiedź. Nikt nie wiedział o jej planach, tylko Zofia. Gdy rodzice dowiedzieli się o decyzji córki byli zaskoczeni, ale się nie sprzeciwiali. 11 lutego 1960r. Czesława zamieszkała w zakonie sióstr Najświętszego Serca Pana Jezusa Sacre-Coeur w Zbylitowskiej Górze.
19 sierpnia 1984 r wyjechała na misje do Afryki, do ówczesnego Zairu. Była z tego powodu bardzo zadowolona. W Zairze uczyła dzieci religii, odwiedzała więźniów w więzieniach, a tym, którzy wychodzili na wolność pomagała znaleźć pracę , by mogli zacząć nowe życie i wrócić do rodzin. Na prośbę biskupa Bandala przez pięć lat pracowała w Kolle (buszu oddalonym od stolicy o około 1300 km), do którego jechała samochodem terenowym przez tydzień. Razem z innymi siostrami uczyła kobiety i dziewczęta szycia, higieny, wyrobu oliwy i mydła.
Siostra Czesława przyjeżdżała do Polski kilka razy m.in. w 1990r, w1995r (po operacji złośliwego raka mózgu) i w 2001r. Kolejny urlop miała spędzić w Polsce w 2004 roku. Byłaby to uroczystość 20-lecia jej pobytu na misjach w Afryce. Niestety 11 maja 2003 r została napadnięta i ciężko pobita. Przez 10 dni leżała w szpitalu ciężko chora. Zmarła 21 maja 2003 roku. Przed śmiercią kazała przekazać zabójcy, że mu przebacza.
Była do końca oddana Afryce. 